Αυτή η ανάρτηση έχει κατατεθεί κάτω από:

Αρχική σελίδα Σελίδα,
Συνεντεύξεις και στήλες

KC Carlson Reading στο κοινό.

από τον KC Carlson

Περίπου μια δεκαετία πριν, άρχισα να βλέπω κάτι ασυνήθιστο, βοηθώντας στο τοπικό κωμικό κατάστημα. Αφού ολοκλήρωσα τις ευθύνες μου για την ημέρα, θα πήγαινα προς το χώρο στάθμευσης. Άρχισα να παρατηρώ ότι παρακολουθούσα. Αποδείχθηκε ότι δεν ήταν ανατριχιαστικό – αυτές ήταν απλώς φευγαλέες ματιές, και έπειτα τα κεφάλια των λαών κούνησαν πίσω κάτω. Τελικά, κατάλαβα τι συνέβαινε.

Διαβάζονταν τα πρόσφατα αγορασμένα κόμικς τους στο αυτοκίνητο.

Δεν είχε σημασία τι ώρα του χρόνου ή ποια ήταν η εξωτερική θερμοκρασία, υπήρχαν πάντα μερικοί πελάτες στα αυτοκίνητά τους, διαβάζοντας τα αγαπημένα τους. Δεν κατάλαβα αυτή τη συμπεριφορά. Προτίμησα να οδηγώ σπίτι, να κάνω ένα καλό δείπνο και να ξεσπάσω τα νέα κόμικς ενώ κάθισα στην άνετη καρέκλα μου. Μυστικά, θαύμαζα το γεγονός ότι αυτοί οι λαοί είχαν ακόμα αυτή τη στάση που πρέπει να διαβάσετε-τώρα, καθώς τέτοια συναισθήματα με είχαν εγκαταλείψει μια δεκαετία ή δύο νωρίτερα, όταν πιθανότατα είχα ξεπεράσει τα κόμικς, αλλά ο εγκέφαλός μου αρνήθηκε να το αναγνωρίσει.

Αργότερα, αφού ζήτησα από τον ιδιοκτήτη του καταστήματος, ανακάλυψα ότι μερικοί από αυτούς τους άνδρες δεν διαβάζουν εκεί έξω στο κρύο λόγω του ενθουσιασμού τους. Μερικοί από αυτούς προσπαθούσαν να κρύψουν την κωμική ανάγνωσή τους από τις συζύγους ή τις φίλες τους. Ένας από αυτούς είχε πει πραγματικά στη σύζυγό του ότι είχε παραιτηθεί από τη συνήθεια, οπότε θα διαβάσει τα κόμικς ολόκληρης της εβδομάδας στο αυτοκίνητο και στη συνέχεια θα τα ρίξει στον κορμό, όπου δεν θα τους ανακαλύψει. Προφανώς, υπήρχαν κόμικς μήνες και μήνες στον κορμό.

Θα έπρεπε επίσης να σημειώσω εδώ ότι το κατάστημα είχε αρκετούς θηλυκούς αναγνώστες/οπαδούς, κανένας από τους οποίους δεν είδα ποτέ να διαβάζουν κόμικς στο αυτοκίνητο.

Αυτό δεν ήταν επίσης το πιο ασυνήθιστο μέρος που είδα τους ανθρώπους να διαβάζουν κόμικς. Στην πραγματικότητα, άρχισα να διαβάζω κόμικς σε ασυνήθιστα μέρη.

ΣΤΗΝ ΝΤΟΥΛΑΠΑ

Όχι KC Reading Comics, αλλά μια φωτογραφία από ένα παλιό περιοδικό φίλων.

Όταν ήμουν πολύ νέος (όπως οκτώ), διάβασα κόμικς στο ντουλάπι μου. Συμπλήρωσα το πάτωμα του ντουλαπιού με μαξιλάρια και κουβέρτες και έβαλα ένα ηλεκτρικό φως πάνω από το κεφάλι. Συχνά περνούσα ώρες και ώρες εκεί ανάγνωση – και περιστασιακά κοιμήθηκα. Σκεπτόμενος σήμερα, είναι εκπληκτικό ότι δεν έγραψα ολόκληρο το σπίτι κάτω.

Το άλλο μου τέχνασμα ανάγνωσης προέρχεται από το να είναι ένα τεμπέλης παιδί. Μισούσα να κρατάω πραγματικά τα κόμικ ενώ διάβαζα. Γι ‘αυτό θα έδινα πάνω από την άκρη του κρεβατιού μου ή τον καναπέ στο στομάχι μου και διάβασα τα χέρια-ελεύθερα, αφήνοντας τα κωμικά βιβλία στο πάτωμα. Τελικά αποθαρρύνθηκα από το να το κάνω μετά από διάφορα γεγονότα όπου εγώ (πάλι) κοιμήθηκα σε αυτή τη θέση, μέχρι που ξύπνησα από τις κραυγές της μητέρας μου σκέφτηκα ότι ήμουν νεκρός. Επίσης, τραυμάτισα τον εαυτό μου μερικές φορές προσπαθώντας αυτή τη θέση στην αίθουσα αιώρα με απροσδόκητες (τουλάχιστον για μένα) συνέπειες. Οι αιώρες δεν πρέπει να είναι τριπλασιασμένες.

Συνήθιζα να παίρνω ένα ορισμένο ποσό χάλια από τους φοβερίζει στο κατώτερο και ανώτερο γυμνάσιο για την ανάγνωση των κωμικών βιβλίων μου, η οποία δεν με ενοχλούσε πάρα πολύ αφού άρχισα να συνειδητοποιώ ότι πολλοί από αυτούς είχαν πιθανώς προβλήματα ανάγνωσης. Επίσης, για κάποιο λόγο, τα χαριτωμένα κορίτσια άρχισαν να “δανείζονται” κόμικς από το ντουλάπι μου (και να με αφήσουν σημειώσεις), έτσι σκέφτηκα ότι ήταν ένα αρκετά δίκαιο εμπόδιο για να περιστρέφεται περιστασιακά ή να σκοντάψει. Τελικά, όταν έγινα συντάκτης της σχολικής εφημερίδας, θα μπορούσα να διαβάσω κόμικς στο γραφείο της εφημερίδας όταν είχα εντελώς ελεύθερες περιόδους.

Ποιος έχει χρόνο να διαβάσει τα καταραμένα πράγματα ενώ τα επεξεργάζεστε;

LegionNaires #47, ένα από τα κόμικς KC επεξεργάστηκε ενώ στο DC.

Ένα από τα μεγάλα προνόμια της εργασίας στο DC ως συντάκτη ήταν να πάρει δωρεάν αντίγραφα όλων των DC δημοσίευσε, συμπεριλαμβανομένων συλλογών και αρχείων. Μας είπαν ότι ήταν απαραίτητο για εμάς ως συντάκτες να συμβαδίσουμε με όλα όσα έκανε η DC. Ταυτόχρονα, κοίταξε για να κρατήσει αυτά τα βιβλία στα γραφεία, έτσι κατέληξα να μεταφέρουμε σακίδια γεμάτα κόμικς στο σπίτι τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα – επειδή πήραμε επίσης όλη την παραγωγή Marvel (κατά τη διάρκεια των τμημάτων της δεκαετίας του ’90, Αυτό ήταν 300+ βιβλία το μήνα), καθώς και βιβλία από άλλους εκδότες. Σύντομα ανακάλυψα γιατί ήθελαν τα κόμικς από εκεί – μερικοί συντάκτες πήραν τις δέσμες τους από κόμικς και τους στοιβάζονταν στα θερμαντικά σώματα μπροστά από τα παράθυρα του γραφείου. Μερικοί από αυτούς τους σωρούς έγιναν τόσο ψηλά όλα αυτά τα χρόνια που απειλούσαν να αποκλείσουν όλο το φυσικό φως – και ήταν επίσης σημαντικοί κίνδυνοι πυρκαγιάς. Πολλοί υπάλληλοι αστειεύονταν ότι η DC μετακόμισε τα γραφεία τους τόσο συχνά για να αναγκάσει τους συντάκτες να πετάξουν τους πύργους των comp comics.

Άλλοι είχαν πολύ πιο δημιουργικούς τρόπους για να απαλλαγούν από τα comps τους. Θα τα διαβάζουν στο μετρό που θα πήγαιναν στο σπίτι τη νύχτα – και στη συνέχεια απλά τους άφησαν εκεί για να διαβάσουν άλλοι. (Αν κάποιος από εσάς οι αναγνώστες της Νέας Υόρκης επωφελήθηκε ποτέ από αυτό, έχετε εκδότες όπως ο Kevin Dooley και ο Dan Raspler για να ευχαριστήσουν.) Νομίζω ότι πολλοί από εμάς εκείνη τη στιγμή αφορούσαν τους οπαδούς και τους συλλέκτες κόμικς, αλλά η απόλυτη χωρητικότητα των εντελώς ελεύθερων comps ρίχνουμε αΜας θεραπεύουμε πολλούς από το σφάλμα συλλογής. Όχι εγώ, αλλά το πλήρωσα. Τραβήνοντας όλα αυτά τα πράγματα στο σπίτι έσκαψαν την πλάτη μου και τους ώμους για σχεδόν μια δεκαετία.

Άλλα comps γραφείου δωρήθηκαν στο στρατό ή τα νοσοκομεία. Σήμερα, αυτό το πρόβλημα της mega-comping δεν υπάρχει πια λόγω των εταιρειών που μειώνουν τα προγράμματά τους (ή επειδή άρχισαν να μισούν ο ένας τον άλλον και σταμάτησαν την αμοιβαία ανταλλαγή comp;).

Δεν έχω καλύτερα πράγματα για να σας αμηχανία;

Ποτέ δεν ξεπέρασα πραγματικά τον δισταγμό μου για την ανάγνωση κωμικών βιβλίων στο κοινό. Πιθανώς επειδή είμαι ακόμα εθισμένος στους υπερήρωες και ελαφρώς αμηχανία για να εμφανίσω τα συχνά καλυμμένα καλύμματα (και αυτές τις μέρες, συχνά υπερβολικά βίαιες ή κακοποιημένες καλύμματα). Είμαι πολύ σίγουρος ότι υπάρχει κάποια βαθιά θαμμένη προσωπική αμηχανία και εκεί, καθώς γνωρίζω ότι υπάρχει πολύ καλύτερο υλικό για να διαβάσετε.

Πλήρης φιστίκια 1985-1986

Μερικά πράγματα που δεν έχω κανένα πρόβλημα ανάγνωσης στο κοινό (ειδικά σε ιατρικά ή γκαράζ αναμονής) είναι το νέο κύμα των Deluxe Comic Strip Collections. Οι κομψοί όγκοι φιστίκων είναι ιδανικοί για αυτό. Συχνά ρωτάω για το πού μπορούν να ληφθούν τα βιβλία. Θα ήθελα επίσης να δω να διαβάζω πράγματα όπως το Bloom County ή το Pogo στο κοινό, αλλά το μεγαλύτερο μέγεθος τους κάνει περιστασιακά αυτό δύσκολο. Οι νέοι όγκοι βιβλιοθήκης Barks (Donald Duck και Uncle Scrooge) είναι το ιδανικό μέγεθος για τη μεταφορά και την ανάγνωση, όπως και οι νέες συλλογές της EC Comics της Fantagraphics. Το Archie Archives (Dark Horse) και οι συλλογές του Archie του IDW εγκαταλείπουν επίσης περιστασιακά το σπίτι και έχω πάντα πολλά από τα ψηφιακά κόμικς Archie στο iPad μου. Διαβάζω περιστασιακά μερικά κλασικά κόμικς superhero στο κοινό – μέσω του Hardcover DC Archives και Marvel Masterworks – αλλά μόνο μετά την πλήρη απομάκρυνση των slipcovers.

Bloom County Vol. 5

Διαβάστε τα κόμικς στο κοινό

Είμαι μόλις τώρα ανακάλυψε ότι υπάρχει μια ετήσια “διάβασα κόμικς στο δημόσιο” ημέρα – 28 Αυγούστου (γενέθλια του Jack Kirby). Δημιουργήθηκε από τον Brian Heater και τη Sarah Morean στην ιστοσελίδα Daily Daily Cross Hatch. Η δήλωση αποστολής της εκδήλωσης: “Αφήστε τους ξένους να σας δουν να διαβάζετε ένα κομμάτι διαδοχικής τέχνης. Δεν είναι ντροπιαστικό να διαβάζετε κόμικς. Τα κόμικς είναι εξαιρετικά. ” Υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες στο Facebook και το Flickr. και Twitter hashtag #ReadComicsInpublic.

Flush με επιτυχία

Συμπερασματικά, συνειδητοποιώ ότι η #1 οικογενειακή διαμάχη απαντά στην ερώτηση “Πού είναι τα κόμικς πολλά συχνά διαβάζονται;” Θα ήταν πολλοί πιθανώς “στην τουαλέτα, Richard!” Αλλά ήθελα πραγματικά να αποφύγω αυτό από το να κατεβαίνει σε γλάστρες χιούμορ. Λοιπόν, πολύ αργά για αυτό.

___________________________

KC Carlson: Ως παιδί, δημιούργησα μια συσκευή ανάγνωσης κόμικς που θα σας επιτρέψει να διαβάσετε “No Hended”. Αποτελούσε από ένα καπέλο μπέιζμπολ με ένα μεγάλο κλιπ που έχει κολλήσει σε αυτό. Δυστυχώς, παραμέλησα να βρω μια συσκευή που θα μετατρέψει αυτόματα τις σελίδες για εσάς. (Στην πραγματικότητα, το έκανα, αλλά έπιασα ένα κακό κρύο από το να κάθισα μπροστά από τον ανεμιστήρα.)

Είναι πραγματικά εκπληκτικό που είμαι ζωντανός σήμερα, έτσι δεν είναι;

Φωτογραφία των παιδιών ανάγνωσης κόμικς ήρθε από εδώ.