Αυτή η ανάρτηση έχει κατατεθεί κάτω από:

Αρχική σελίδα Σελίδα,
Συνεντεύξεις και στήλες

Robert Greenberger

από τον Robert Greenberger

Φανταστείτε, αν θέλετε, ότι είστε αρχαιολόγος που εργάζεστε σε μια σκάψιμο όταν αισθάνεστε tingly παντού. Αναβοσβήνετε και ξαφνικά δεν είστε πλέον στη γη, αλλά κάπου αλλοδαπός, με παρόμοια ατμόσφαιρα και βαρύτητα, αλλά τεχνολογία πέρα ​​από οτιδήποτε αναγνωρίζετε. Σύντομα, ενημερώνεστε ότι τώρα κατοικείτε στον πλανήτη Rann, 25 τρισεκατομμύρια μίλια από τη Γη. Ο οικοδεσπότης σας είναι ένας διάσημος επιστήμονας που ονομάζεται Sardath ο οποίος εξηγεί αυτό συνέβη επειδή έτρεχε με μια νέα συσκευή μεταφοράς, που ονομάστηκε zeta-beam. Στη συνέχεια, συναντάτε την πανέμορφη κόρη του, την Αλάνα, και δεν ενδιαφέρεστε πλέον να πάτε στο σπίτι. Δυστυχώς, ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό, καθώς τα αποτελέσματα της δέσμης αποδείχθηκαν προσωρινά και επιστρέφετε στη Γη.

Έκθεση #17

Η δεκαετία του 1950 ήταν μια δεκαετία όπου η επιστημονική φαντασία ήταν πολύ στη μόδα, οπότε δεν ήταν έκπληξη το γεγονός ότι το 1957, ο συντάκτης του DC Comics, Irwin Donenfeld ένα στο μέλλον. Δεδομένης της πρώτης επιλογής, ο Schiff άρπαξε το μέλλον και πήγε για να δημιουργήσει το Space Ranger. Ο Schwartz, ένας ανεμιστήρας SF από την παιδική ηλικία, έναν πράκτορα για τους συγγραφείς SF, και έναν από τους ισχυρότερους συντάκτες της DC, αισθάνθηκε ότι οι αναγνώστες θα ταυτώσουν πιο εύκολα με έναν ήρωα από το παρόν.

Ο Schwartz έθεσε να εργαστεί για τη δημιουργία ενός νέου ήρωα, που εργάζεται με τον συγγραφέα Gardner Fox, ο οποίος ήταν ένας από τους πιο σταθερούς γραφούς του. Ήρθαν με τον Adam Strange, ο οποίος θα βρεθεί μεταφερόμενος σε έναν άλλο κόσμο και θα είχε περιπέτειες. Ο Donenfeld ενέκρινε την έννοια και τις προγραμματισμένες περιπέτειες σε άλλους κόσμους για τα θέματα #17-19 της βιτρίνας, ακολουθώντας τις δύο δοκιμές του Schiff για το Space Ranger.

Adam Strange: Ο τόμος του αργύρου

Ενώ και οι δύο χαρακτήρες που πωλούνται αρκετά καλά για κάθε κερδίζουν τις κουκίδες ήρωες στη γραμμή DC, είναι ο Adam Strange που έχει υπομείνει στα μυαλά των οπαδών, σε μεγάλο βαθμό χάρη στις φανταστικές ιστορίες του Fox και στη ματιά του Carmine Infanitno της ζωής γύρω από τον γαλαξία. Η αρχική πορεία των ιστοριών επανασυσκευάστηκε στον Adam Strange: ο τόμος του Silver Age One, συλλέγοντας Showcase #17-19 και μυστήριο στο διάστημα #53-74.

Με την πάροδο του χρόνου, ο Sardath και ο Strange επεξεργάστηκαν τους ακριβείς υπολογισμούς, τόσο περίεργο ήξερε πού έπρεπε να είναι, κάπου στο νότιο ημισφαίριο, για την επόμενη δέσμη για να τον βρει και να τον φέρει πίσω στο Rann και Alanna. Κάθε επίσκεψη, όμως, φάνηκε καλά, αφού μια νέα απειλή για τη ζωή στον κόσμο ή στον γειτονικό χώρο απαιτούσε προσοχή και η περίεργη αποδείχθηκε ότι έχει έντονη διάνοια, ικανή να καθορίσει τον καλύτερο τρόπο για να σώσει την ημέρα.

Ήταν επινοητική ενώ είναι τυποποιημένη, βαριά στην πλοκή, όπως και η προσέγγιση του Schwartz για την αφήγηση. Μια άλλη κίνηση Schwartz ήταν να κάνει την Alanna ο συνεργάτης του στην περιπέτεια, ένα ισχυρό γυναικείο πρότυπο, σε αντίθεση με την πιο στερεότυπη κοπέλα που βρίσκεται σε κίνδυνο.

Ο Carmine Infantino αρχικά αξιοποιήθηκε για το έργο, αλλά ο καλλιτέχνης είχε δεσμευτεί σε μια παγκόσμια περιοδεία με την Εθνική Εταιρεία Cartoonists, οπότε ο Schwartz υποσχέθηκε, αν πάει σε σειρά, πήρε τη δουλειά. Εν τω μεταξύ, ανέθεσε μια κάλυψη από τον Murphy Anderson, ο οποίος σχεδίασε για πρώτη φορά το κόκκινο και το λευκό στολή, αλλά η τέχνη απορρίφθηκε και η αποστολή πήγε στον Gil Kane, ο οποίος έδωσε περίεργα μικρά μανίκια. Ο Mike Sekowsky, ο Frank Giacoia, ο Joe Giella, ο Bernard Sachs και ο Sy Barry χειρίστηκαν τα μολύβια και τα μελάνια για τις ιστορίες.

Μυστήριο στο διάστημα #53

Οι πωλήσεις ήταν αρκετά ισχυρές που σύντομα μετά την Showcase #19 (Μάρτιος-Απριλίου 1959), ο Αδάμ κατέλαβε την κατοικία ως το χαρακτηριστικό εξώφυλλο στο μυστήριο στο διάστημα ξεκινώντας από το τεύχος #53 (Αύγουστος 1959). Το Infantino ανέλαβε τις δουλειές της τέχνης, μισούσε τα μικρά μανίκια και έλαβε έγκριση για να τα κάνει περισσότερο, αλλά διαφορετικά ο σχεδιασμός παρέμεινε άθικτος. Λίγο πολύ πριν, ο Infantino ήταν ένας σταθερός καλλιτέχνης που εργάζεται σε όλα τα είδη και ήταν ένας από τους πιο παραγωγικούς καλλιτέχνες του Schwartz. Δυστυχώς με τις προσπάθειές του, ο Infantino παρακολούθησε το πρωτάθλημα των μαθητών τέχνης για δύο χρόνια και το έργο υπό τον William C. McNulty προκάλεσε μια σημαντική εξέλιξη στο στυλ του.

Ενώ οι αναλαμπές αυτού του γεγονότος μπορούν να φανεί στο σύγχρονο έργο του στο φλας, διερεύνησε πραγματικά το σχεδιασμό και τη σύνθεση εδώ. Καθώς μεγάλωσε, ο Schwartz απέρριψε το μεταβαλλόμενο στυλ, αισθανόταν ότι αποκλίνει από το καθαρότερο στυλ του σπιτιού που είχε συνηθίσει. Θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ήταν γεμάτος με σχετικά βαριά χέρια inkers, τα οποία δεν ευχαριστούσαν τον Infantino.

Ενώ οι περισσότεροι συνεργάτες Adam Strange με τους Infantino και Anderson, θα δείτε τον Bernard Sachs (#53-55, 58-62) και ο Joe Giella (71, 73) τραβούν αρκετές από αυτές τις ιστορίες πριν από τον Anderson (#56-57, 63- 70, 72, 74) εγκαταστάθηκαν ως μόνιμο inker.

Στο Carmine Infantino: Penciler, εκδότης, Provocateur, είπε στον Jim Amash ότι οι inkers χρησιμοποιούσαν για να διαμαρτυρηθούν για την εργασία για τα εξελισσόμενα μολύβια του. “Ένιωσαν ότι έπρεπε να διορθώσουν το σχέδιό μου. Ήμουν πολύ τρελός γι ‘αυτό. Αλλά ο Murphy, αργότερα, ήρθε να καταλάβει τι έκανα και το είπα. Τα μελάνια του Murphy έδωσαν τη δουλειά μουΜια εμπορική εμφάνιση που άρεσαν οι οπαδοί. Πρέπει να παραδεχτώ, ως ομάδα, ο Murphy και εγώ μεγάλωσα. Δώσαμε στο DC μια καλή, σταθερή εμφάνιση που γύρισε τους οπαδούς. ”

Ο Adam Strange ήταν αρκετά δημοφιλής για να κερδίσει σελίδες κατά τη διάρκεια της διαδρομής του στο MIS και θεωρήθηκε ακόμη και για την ένταξη στο Justice League of America (συναντήθηκαν σε μια κλασική ιστορία που θα ανοίξει τον τόμο δύο). Οπτικά, όλη η πίστωση πηγαίνει στο Infantino, αλλά τα δημιουργικά διλήμματα του Fox και οι ενδιαφέρουσες αλλοδαπές αγώνες αξίζουν ειδοποίηση.

Μυστήριο στο διάστημα #68

Με πολύ λίγες εξαιρέσεις, ο Fox δεν επανέλαβε τους αγώνες ή τους εχθρούς του. Έπεσε σε άλλους για να επαναχρησιμοποιήσει το Tornado Tyrant από το τεύχος #61 (ο οποίος τερμάτισε το Android Red Tornado), αλλά ο Fox άρεσε τους διάβολους της σκόνης από το #68, έτσι άρχισαν να επαναλαμβάνονται αρχίζοντας από το τεύχος #70. Και στο τεύχος #73, ο Fox στέλνει παράξενα 100.000 χρόνια στο μέλλον, πρόδρομο σε αυτό που θα έκανε ο Schiff στη σειρά όταν του ανατέθηκε ως Schwartz και Infantino έλαβαν Batman να αναζωογονήσουν.

Ο Adam Strange είναι σίγουρα ένα προϊόν της εποχής του, αλλά και ένας άνθρωπος του αύριο, και τα πρώτα του εκμεταλλεύματα φέρνουν μια απλή χαρά που πρέπει να βιωθεί σε αυτόν τον οικονομικό τόμο.

Αγορά

Adam Strange: Ο τόμος του αργύρου

Κλασικά καλύμματα από τη βάση δεδομένων Grand Comics.