Out σήμερα είναι Superman εναντίον της ελίτ, καθώς και για να προωθήσει την ταινία, Warner House Video έχει προσφέρει τη συμμόρφωση με τη συνέντευξη με τον συγγραφέα Joe Kelly. Μου άρεσε πραγματικά η ταινία, τόσο για τις απεικονίσεις χαρακτήρων της όσο και για τις ανησυχίες που αυξάνεται για τα υπερήρωα, καθώς και ήμουν ευτυχής να δω τόσο μεγάλο ενδιαφέρον που καταβάλλεται στον δημιουργό της ιστορίας. Πιστεύω ότι το Superman εναντίον της ελίτ είναι η καλύτερη ταινία DC κινούμενη ταινία ακόμα, καθώς και αν είστε περίεργοι, σας παρακινώ να το επιθεωρήσετε.

Ε: Για τους απροσδιόριστους, ποια ήταν η γένεση για την αρχική ιστορία αυτού του κόμικ;

Joe Kelly: Το μικρόβιο για την ιστορία προήλθε πραγματικά από μια εξαιρετικά σπλαχνική αντίδραση που είχα σε ένα κόμικ που διάβαζα εκείνη την εποχή – την αρχή. Ήταν ένα σκοτεινό αντι-ήρωα κόμικ. Μου αρέσει πραγματικά η εξουσία καθώς και οι χαρακτήρες της, ωστόσο υπήρχε ένα πρόβλημα σε συγκεκριμένα που αισθάνθηκε σαν να είχε ωθήσει τα όρια του τι κάνει έναν ήρωα καθώς και αυτό που κάνει έναν αντι-ήρωα. Ανακάλυψα τον εαυτό μου να πάρει «fanboy τρελός», το οποίο δεν παίρνω συνήθως. Είχαμε ένα ζήτημα επετείου, καθώς και ρώτησα τον Eddie (Berganza) αν μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε άμεσα αυτούς τους χαρακτήρες. Επιθυμώ τον Σούπερμαν να πάρω αυτούς τους χαρακτήρες. καθώς και αυτό κατέληξε να είναι το Germ for Action Comics #775.

Ερ: Καθώς η δράση Comics #775 ήταν ένα μόνο ζήτημα, ακριβώς πόσο απαίνατε να προσθέσετε στην ιστορία για να το κάνετε μια ταινία πλήρους μήκους;

Joe Kelly: Συνθέσαμε ένα μεγάλο νέο υλικό για την ταινία, καθώς και ήταν αστείο κοιτάζοντας πίσω το κόμικ, αφού δεν κατάφερα να θυμηθώ ακριβώς πόσο συζητείται παρά να δείξει. Υπάρχουν τόσα πολλά που συμβαίνουν μεταξύ των πάνελ. Έτσι ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να δούμε τις ακολουθίες δράσης που απλώς υπαινίσσονται. Πάντα τους είδα στο μυαλό μου, τώρα τα βλέπω να παίζουν σε κινούμενα σχέδια.

Ε: Ποια ήταν η λειτουργία της προσθήκης του ατομικού κρανίου στην ιστορία;

Joe Kelly: Κατανοήσαμε ότι χρειαζόμασταν έναν κακοποιό ή έναν χαρακτήρα που θα εξωτεύσει τη διαφωνία του Μάντσεστερ Μαύρου κατά της πολιτικής της Ανακυκλώσιμης Πόρτας. Ζητήσαμε να είναι παράλληλα να είναι προσωπικά και γρήγορα αναγνωρίσιμα. Αρχικά, ήταν το παράσιτο, ωστόσο είχε χρησιμοποιηθεί σε μια πρόσφατη προηγούμενη ταινία, οπότε κατέληξε να είναι το ατομικό κρανίο. Πίστευα πραγματικά ότι το ατομικό κρανίο βγήκε εξαιρετικά δροσερό. Δούλεψε καλά οπτικά καθώς και για την ιστορία. Χωρίς παράσιτο υπονοείται ότι χάσαμε ένα smidgen της θεματικής μεθόδου – το παράσιτο πραγματικά σε σχήμα καλά από την άποψη του ονόματός του καθώς και τι κάνει στους ανθρώπους γύρω του. Ωστόσο, αυτό είναι απλώς επιλεκτικό.

Ε: Έχετε μια προτιμώμενη σκηνή στο Superman εναντίον της ελίτ;

Joe Kelly: Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος για τις ειρηνικές σκηνές. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποκτήσετε ειρηνικό συναίσθημα σε κινούμενα σχέδια καθώς και να αφήσετε τη σιωπή να παίζει πραγματικά στην οθόνη. Ωστόσο, όταν κοιτάζετε τις ειρηνικές σκηνές σε αυτή την ταινία – το Pa Kent καθώς και τον Clark στη βεράντα ή τον Lois καθώς και τον Clark στον καναπέ – αυτές οι σκηνές μας παρέχουν πραγματικά τη δυνατότητα να δούμε τον Superman να αμφιβάλλει για τους ανθρώπους που εμπιστεύεται το πλέον. καθώς και αυτές οι σκηνές παίζουν όμορφα στην ταινία.

Είναι σαν σε μία από τις προτιμώμενες σκηνές μου – λίγο πριν η ελίτ αναλάβει τις airwaves καθώς και κάνει την μεγάλη τους ανακοίνωση. Πιστεύω ότι είναι στο πρωτότυπο, ωστόσο, πραγματικά αφορά τη ζωή για μένα στην ταινία. Ο Lois καθώς και ο Clark έχουν λίγη συζήτηση, καθώς και ρωτάει αν πιστεύει ότι οι εγκληματίες αξίζουν την αίσθηση της δικαιοσύνης της ελίτ καθώς και την τιμωρία. όπως και αυτή δηλώνει “μερικές μέρες πιστεύω ότι κάνουν”. Αυτό είναι ακριβώς όπως μια γροθιά στο έντερο. Είναι πραγματικά μια αξιοσημείωτη σκηνή, ειδικά επειδή είναι μια από αυτές τις στιγμές σε κινούμενα σχέδια που δεν περιμένετε. Η τεράστια μάχη με το ατομικό κρανίο είναι πολύ μεγάλη. Εκτός από το φινάλε είναι φοβερό. Ωστόσο, μου αρέσουν οι ειρηνικές στιγμές.

Ε: Ποια αίσθηση δικαιοσύνης προσπαθείτε με: την ελίτ ή τον Superman;

Joe Kelly: Είμαι σίγουρα πολύ περισσότερο στο στρατόπεδο Superman. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με τους οποίους αναστατωμένος, καθώς και η νοοτροπία των ματιών για ένα μάτι αναβοσβήνει αν και το κεφάλι μου. Πιστεύω ότι κάνει για οποιονδήποτε. Ωστόσο, στο τέλος της ημέρας, πιστεύω ότι απαιτούμε να επιδιώξουμε τα υψηλότερα ιδανικά. Ίσως να είμαι αφελής, καθώς και να μην μπορώ να ολοκληρώσω αυτά τα ιδανικά, ωστόσο πρέπει να κάνουμε την προσπάθεια. Πρέπει να δοκιμάσετε. Ο πατέρας μου ήταν μπάτσος, καθώς είχε εξαιρετικά ισχυρές απόψεις για αυτά τα πράγματα, ωστόσο θα έπεφτε τη γραμμή. Είχε τις μέρες του, όταν θα πίστευε “να τους σκοτώσει όλους καθώς και να τους αφήσει τον Θεό να τους ξεγελάσει”, ωστόσο υπήρχαν πολύ περισσότερες μέρες όπου πίστευε ότι η νομοθεσία είναι ο νόμος, ακόμη και αν είναι σπασμένος, καθώς και στο διαδίκτυο στην καλύτερη χώρα στη γη από αυτούς τους νόμους. Για να διασφαλίσω ότι σίγουρα ενημέρωσε την περίεργη αίσθηση της δικαιοσύνης μου.

Ε: Μήπως οι φωνές των ηθοποιών που απεικονίζουν αυτούς τους χαρακτήρες ταιριάζουν με τις φωνές στο κεφάλι σας ενώ συνθέτουν την ταινία;

Joe Kelly: Η φωνητική δράση είναι τόσο μεγάλη σε αυτή την ταινία. Ο Robin [Atkin Downes] είναι ένα τόσο μεγάλο Μάντσεστερ. Έχει όλαnull